به همین زودی تمام شد...

به نام مهربان تر از مادر

سلام

دخترم  قد میکشه و مرا باور نمی آید...چه لحظات شیرین و نابی بود وقتی در آغوشم بودی و شیر میخوردی دوست داشتمش ولی تمام باید میشد و این مرحله ای از تکامل نوگل من بود.

امروز یعنی مصادف با مبعث پیامبر،10 روزه که دخترم رو به طور کامل از شیر گرفتم،این پروژه همزمان با میلاد حضرت فاطمه سلام الله علیها و توسل بر ایشان شروع شد به طوریکه ابتدا شیر دادن های نوبت صبح و سپس نوبت عصر رو حذف کردم و فاطمه زهرا  رو با بازی کردن و خوراکی و بیرون بردن سرگرم میکردیم  و البته از لحاظ عاطفی هم تا اونجایی که شد نه من و نه همسرم کم نذاشتیم و گلکم دیگه فقط موقع خواب شیر میخورد چه خواب ظهر چه خواب شب ، 10 شب آخر هم در طول شب یک بار بهش میدادم البته خودش هم به خاطر تلقینات یک بار بیشتر پا نمی شد و این کارمون رو راحت تر کرد ولی هر کاری کردم که موقع خواب بعد از ظهرش شیر نخوره نشد که نشد تا اینکه بالاخره روز جمعه 19 خرداد دیگه بهش شیر ندادم (البته خودم هم از ناراحتی داشتم دق میکردم ولی چه میکردم)شب اول تا دیر موقع پارک بودیم و از خستگی خوابش برد و ساعت 4 بیدار شد به مدت 5\1 ساعت بیدار بود نق زد و گریه کرد تا بالاخره خوابید شب های بعد هم بهانه گرفته ولی اذیت نکرده بالاخره با قصه و لالایی خوابش کردیم...خلاصه پروژه ی شیر گرفتن ما هم این بود و من از همسر عزیزم متشکرم که مرا همراهی کرد و چیزی برامون کم نذاشت و در آخر:

خداوندا شاکرم که در این مدت توانستم دخترم را با شیره ی جانم تغذیه کنم تمام این مدت سعی بر آن داشتم که با وضو و آرامش به او شیر دهم هر چند قصور نیز داشته ام که این خصلت بنده گنه کار است من هم بنده ات...خدای خوبم این لحظات را بر من قبول کن و توفیق تربیت انسان صالح را از من مگیر و مثل همیشه یاورم باش که تو تنها یاوری برای من...

لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین